10 LAT W UNII EUROPEJSKIEJ. Międzyuczelniane Centrum Dydaktyczno-Technologiczne Technopolis
Technopolis to tak naprawdę nie jeden, a dwa budynki Politechniki Wrocławskiej współfinansowane przez Unię Europejską. Pierwszy, czyli Centrum Edukacyjno-Technologiczne przy ul. Długiej, działa od marca 2012 roku. Budowa drugiego – Centrum Studiów Zaawansowanych Technik Informacyjnych i Komunikacyjnych przy ul. Janiszewskiego, jest na ukończeniu.
Oba budynki są przeznaczone dla studentów, doktorantów i pracowników Wydziału Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki oraz Wydziału Elektroniki. Nowoczesny sprzęt w Technopolis ma pomagać w kształceniu młodych ludzi na kierunkach priorytetowych dla gospodarki, czyli Automatyce i Robotyce, Informatyce oraz Elektronice i Telekomunikacji.
Najważniejszym pomieszczeniem Centrum Edukacyjno-Technologicznego jest tzw. clean room, w którym parametry takie jak czystość, temperatura i wilgotność podlegają wysokim rygorom i są stale kontrolowane. Tylko bowiem takie pomieszczenie gwarantuje, że skomplikowane procesy technologiczne czy projektowe – w tym przypadku związane z wytwarzaniem struktur i przyrządów półprzewodnikowych, zostaną prawidłowo wykonane. Dlatego do clean roomu wchodzi się przez śluzę, wcześniej zakładając fartuch, czepek i ochraniacze na buty.
Większość uczelni na świecie stara się budować u siebie takie pomieszczenia, żeby zagwarantować wysoki poziom prac doktorskich i magisterskich swoich studentów. Praca w clean roomach już na etapie studiów uczy także wysokiej kultury technologicznej i umożliwia pełne zrozumienie przez studentów wpływu warunków, w jakich prowadzone są prace badawcze i technologiczne, na ich końcowy efekt. Clean room ma też duży wpływ na jakość wytwarzanych elementów mikro- i nanoelektronicznych, a także na powtarzalność procesów technologicznych.
Politechnika Wrocławska miała już wcześniej jeden clean room w budynku M-4, ale ten w Centrum Edukacyjno-Technologicznym jest większy i wyposażony w dużo nowocześniejszą aparaturę.
W centrum przy ul. Długiej znajdują się także sale wykładowe i laboratoryjne wyposażone w nowoczesną aparaturę. Dzięki odpowiedniej infrastrukturze uczelnia może tu oferować także kształcenie na odległość w formie e-learningu. Budynek ma ponad 4,2 tys. mkw. powierzchni. Jest oczywiście dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zaprojektowało go Przedsiębiorstwo Konsultingowo-Inżynieryjne Predom, a generalnym wykonawcą była firma Warbud.
Z kolei w Centrum Studiów Zaawansowanych Technik Informacyjnych i Komunikacyjnych powstają laboratoria i pracownie:
• zespołu laboratoriów technik informacyjnych i komunikacyjnych w inżynierii dźwięku,
• zespołu laboratoriów opto-komunikacji,
• zespołu laboratoriów zaawansowanych technik informatycznych,
• zespołu laboratoriów rozproszonych i autonomicznych systemów sterowania,
• zespołu laboratorium sieci telekomunikacyjnych i informatycznych
• zespołu laboratoriów bezprzewodowych systemów telekomunikacyjnych i informatycznych.
Tu sercem budynku będzie komora akustyczna, czyli specjalne pomieszczenie o unikalnej geometrii, chronione od wpływu drgań, hałasu i zakłóceń środowiska. Będą w nim wykonywane precyzyjne pomiary akustyczne m.in. do badań jakości sprzętu elektroakustycznego – takiego jak kolumny głośnikowe czy wzmacniacze, a także pomiary doskonałości instrumentów muzycznych, hałaśliwości urządzeń codziennego użytku i maszyn.
Oczywiście także tutaj będą laboratoria dydaktyczne różnych dyscyplin naukowych, pracownie, sale wykładowe i seminaryjne oraz pokoje pracowników naukowych. Budynek (już stoi, trwają w nim ostatnie prace) ma powierzchnię ponad 7,3 tys. mkw. Będzie mogło z niego korzystać około siedmiuset studentów i pracowników Politechniki Wrocławskiej.
Budynek Centrum Studiów Zaawansowanych Technik Informacyjnych i Komunikacyjnych zaprojektowało Studio A+R Wojciech Jarząbek i Partnerzy. Budowa Technopolis została sfinansowana w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013. Priorytet XIII Infrastruktura szkolnictwa wyższego. Działanie 13.1 Infrastruktura szkolnictwa wyższego. Jego całkowity koszt to ponad 78,3 mln zł, z czego dotacja z Unii Europejskiej to 64,1 mln zł, a dotacja z budżetu państwa 11,3 mln zł.
Yt
/