Pryzmat - Wiadomości PWr

Troje absolwentów Politechniki Wrocławskiej zostało nagrodzonych lub wyróżnionych w XII edycji konkursu Wrocławska Magnolia. Ich prace magisterskie dotyczyły zagadnień, które pozwalają na poprawę jakości życia wrocławian
Organizatorem konkursu jest Urząd Miejski Wrocławia. W jury zasiadają zarówno przedstawiciele magistratu, jak i środowiska akademickiego.
Każda uczelnia miała prawo przedstawić do konkursu pięć prac dyplomowych. W tym roku zgłoszono ich 25. Komisja konkursowa wyróżniła 10, przyznając autorom nagrody na łączną kwotę 40 000 złotych.

W środę w Ogrodzie Botanicznym na uroczystości wręczenia nagród zwycięzcom konkursu obecne były reprezentacje wrocławskich uczelni, urzędu miasta i rady miejskiej. Politechnikę reprezentował prorektor ds. nauczania profesor Andrzej Kasprzak. - Naszym celem jest jak najlepsza współpraca ze środowiskiem akademickim – mówił dr Jacek Ossowski, przewodniczący rady miejskiej. – Korzystamy z państwa zapału i badań w tematyce ważnej dla życia mieszkańców: komunikacji miejskiej, gospodarki odpadami, zieleni miejskiej. Także tych, które dotykają kwestii zdrowotnych: profilaktyki czy eliminowania zjawisk niekorzystnych dla zdrowia.
Nagrodzeni absolwenci Politechniki Wrocławskiej reprezentowali Wydziały Inżynierii Środowiska i Architektury. Daria Lewandowska (W7) otrzymała II nagrodę za pracę pt. "Efektywność odzysku energii i produktów z odpadów ulegających biodegradacji", której promotorem była dr inż. Emilia Den Boer. Katarzynę Kluczyk (W1) wyróżniono za pracę „Scenariusz przekształceń urbanistycznych obszaru ogrodu działkowego ‘Szczepin’ we Wrocławiu w kontekście idei ogrodów społecznych” (promotorem był prof. arch. Robert Masztalski), a Tomasza Pietruchę (W7) za „Badanie jakości powietrza w pomieszczeniach dydaktycznych”. Jego promotorem był prof. Andrzej Szczurek, wieloletni koordynator konkursu Wrocławska Magnolia na Politechnice Wrocławskiej.

Daria Lewandowska: - W mojej pracy przedstawiam ocenę efektywności odzysku energii i produktów z odpadów ulegających biodegradacji. Rozwiązania są przeznaczone dla zakładu przetwarzania odpadów w Gaci. To jeden z największych takich zakładów w Polsce, położony na Dolnym Śląsku. Porównywałam proces fermentacji i proces kompostowania, aby ocenić, który z nich jest bardziej efektywny dla przetwarzania odpadów ulegających biodegradacji i uzyskania z nich produktów nadających się jeszcze do odzyskania i wykorzystania. Jestem rodowitą wrocławianką i chciałam, żeby powstała praca, która przyda się tutaj. Tę technologię można by wykorzystać także we Wrocławiu. Moja praca pokazała, że proces fermentacji jest lepszy niż kompostowanie i warto by go wykorzystać, by uzyskać energię cieplną i elektryczną z odpadów. To coś, co będzie przydatne, nie trzeba tego składować, nie generuje dodatkowych opłat. Produkty fermentacji miasto mogłoby sprzedawać lub przetwarzać na biometan, jak to się dzieje w Skandynawii, i zasilać nim np. pojazdy komunikacji miejskiej. To nowatorska metoda, Wrocław mógłby być pierwszym miastem w Polsce, wytwarzającym biometan z odpadów. Jest zainteresowanie tym tematem i kontynuuję rozpoczęte w pracy magisterskiej badania przygotowując teraz doktorat na Politechnice Wrocławskiej.

Tomasz Pietrucha: - Przeprowadziłem badania jakości powietrza w pomieszczeniach dydaktycznych. Dotyczą reprezentatywnych przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów i liceów wyznaczonych w porozumieniu z Wydziałem Oświaty Urzędu Miejskiego. W każdej placówce wybierałem jedno pomieszczenie, w którym mierzyłem temperaturę względną, wilgotność, stężenie dwutlenku węgla i lotnych związków organicznych. Celem pracy jest pokazanie jakości powietrza w szkołach w odniesieniu do zastosowanego tam  systemu wentylacyjnego. Wyniki, niestety, nie są zadawalające, nawet w nowo budowanych szkołach. Z wyników tych pomiarów będzie korzystać Wydział Oświaty UM, mam nadzieję, że z korzyścią dla uczniów. Kontynuuję badania nad mierzeniem lotnych związków organicznych w przygotowywanym teraz doktoracie.

Katarzyna Kluczyk: - Problem z przestrzenią ogrodów działkowych dotyczy całego naszego miasta. Wrocław ma ich wyjątkowo dużo, stanowią 30 proc. całej zieleni miejskiej. Są niestety na ogół przestrzenią zamkniętą, funkcjonują tylko dla korzyści samych działkowiczów. Osoby z zewnątrz nie mają do nich dostępu. Jest też sporo takich ogrodów w centrum miasta, gdzie nie powinno być takich zamkniętych przestrzeni. W centrum jest deficyt ogólnodostępnej zieleni publicznej. W mojej pracy przeanalizowałam całą strukturę ogrodów działkowych we Wrocławiu i zajęłam się bardziej szczegółowo ogrodem „Szczepin”, zlokalizowanym w samym centrum miasta. Zastanawiałam się nad jego częściowym przekształceniem w formę bardziej otwartą – ogrodów społecznych. To sposób przekształcenia szeroko stosowany w Europie Zachodniej. Idea jest taka, aby ogród działkowy nie by prowadzony tylko przez jedną osobę, ale grupę. W takiej przestrzeni ludzie nie tylko uprawiają rośliny, ale także organizują wspólne zajęcia, warsztaty itp. Jest to forma pośrednia między parkiem publicznym, gdzie wchodzą wszyscy, a ogrodem prywatnym. Badania pokazują, że takie inicjatywy integrują społeczność lokalną, sąsiedzką, poprawiają bezpieczeństwo. Obecnie na terenie ogrodu w Szczepinie 45 działek jest nieużywanych. Jest szansa, żeby przekształcić to w nowy typ zieleni miejskiej, tak potrzebnej w centrum.
km

​