Co ma wspólnego nawigacja z kopułą geodezyjną? Nie tylko o tym będzie można dowiedzieć się 23 maja na seminarium poświęconym pracom Richarda Buckminstera Fullera – architekta, konstruktora i filozofa
Wcześniej jednak zaprezentowana zostanie sztuka teatralna, której scenariusz oparty jest na jego twórczości.
- Zaproszenie na sztukę o Fullerze adresujemy do całego środowiska akademickiego, również studentów – zachęca dr hab. Waldemar Bober, organizator wydarzenia. - Buckminster Fuller był myślicielem z kręgu nowych technologii, ale ocierał się również o humanistykę. Dlatego też jest ciekawy, bo próbuje używać narzędzi humanistycznych w świecie techniki.
Richard Buckminster Fuller (1895-1983) był amerykańskim architektem,konstruktorem, kartografem, filozofem. Wsławił się konstrukcją tzw. kopuły geodezyjnej. Zajmował się technologią, począwszy od samochodów, które konstruował w próbnych egzemplarzach, w latach 20. XX wieku (prototyp takiego samochodu chciał, niestety bezskutecznie, wprowadzić do seryjnej produkcji u Chryslera). Opracował też program modernistycznych domów. Były to ultranowoczesne rozwiązania technologiczne z aluminium i stali - domy, w których Fuller rozwiązał wszystkie problemy bytowe z wentylacją i ogrzewaniem włącznie. Miały futurystyczny cylindryczny kształt. Wszystkie te pomysły nazywał „dymaxion”. Można to tłumaczyć jako maksymalny dynamizm. Był więc „dymaxion car” i „dymaxion house”. W środowisku amerykańskim cieszył się uznaniem jako inżynier-architekt, choć naprawdę nie był architektem - skończył szkołę morską. Jego wyobraźnię przestrzenną ukształtowało morze, gdy pływał na kanonierkach w czasach I wojny światowej. Całe swoje myślenie techniczne koncentrował na potrzebach człowieka. Był humanistą – technokratą.
- Fuller uważał, że cywilizacja pochodzi z Azji południowo-wschodniej, z tamtejszych wysp – opowiada dr Waldemar Bober. - Twierdził, że morze kształtuje inteligencję ludzką, że mamy potrzebę nawigacji. Swoją geometrię wzorował na sferach niebieskich i astronomii, której znajomość jest niezbędna przy nawigacji nocą. Ta geometria później zaowocowała wybudowaniem paru obiektów w postaci kopuł geodezyjnych - to było jego największe opatentowane osiągnięcie. Bardzo ważną realizacją Fullera był pawilon amerykański na EXPO’67 w Montrealu. Na tej wystawie pojawił się też Frei Otto ze swoimi pomysłami siatek wiszących. Te dwa pawilony: niemiecki i amerykański wtedy konkurowały ze sobą pod względem konstrukcyjnym - mówi dr Bober.
Buckminster Fuller miał bardzo szerokie zainteresowania zajmował się np. metalurgią i krystalografią. Próbował też wniknąć w teorię względności i budować modele materii. Jego działania zawsze były skierowane na cele humanistyczne, na uszczęśliwienie człowieka. Wiele czasu, zwłaszcza w późniejszym wieku, spędzał na wygłaszaniu wykładów. Robił to społecznie, nie był nigdzie etatowym profesorem, ale miał 46 tytułów doktora honoris causa różnych amerykańskich uniwersytetów.
- Wykłady Fullera były monologami – dodaje dr Bober. - Także sztuka, którą będziemy mieli okazję zobaczyć w maju we Wrocławiu będzie próbką takiego właśnie monologu. Jest to sztuka biograficzna, głównie w sensie idei. Jest tam pewna chronologia świata idei, który zbudował Fuller. Reżyser i pisarz Dog Jacobs napisał ją na podstawie głównego dzieła Fullera, nie odczytanego jeszcze do końca, „Synergetyzmu” (ang. Synergetics). Dzieło to zawiera większość myśli naukowych Fullera, zebranych z całego życia. Jest bardzo obszerne i napisane trudnym językiem. Reżyser zrobił z tego abstrakt teatralny – monodram, który jest z powodzeniem wystawiany w Stanach Zjednoczonych od 14 lat, często jako otoczka konferencyjna. U nas również sztuka będzie wystawiona przy okazji konferencji, po angielsku. Dla ułatwienia odbioru z podpisami wyświetlanymi po polsku. Aktor, David Novak, jest z pochodzenia Czechem, więc jego angielski też jest dla nas łatwiejszy do zrozumienia.
Monodram będzie można zobaczyć na scenie Wrocławskiego Centrum Twórczości Dziecka – (dawnego teatru Kalambur) przez trzy dni: 16-18 maja o godzinie 19.
Sympozjum poświęcone Fullerowi planowane jest na 23 maja, w auli Wydziału Architektury PWr przy ul. Prusa. Będzie poświęcone różnym aspektom twórczości Fullera. Na sympozjum zostaną wygłoszone referaty zaproszonych naukowców, na temat różnych działów twórczości Fullera, czyli: Fuller jako architekt, jako konstruktor, jako aktor, jako filozof i jako chemik. Przed południem odbędą się warsztaty studenckie poświęcone głównie geometrycznym aspektom – modelom konstrukcji architektoniczno-geometrycznych. Po południu zostaną wygłoszone referaty, a całość zakończy się ostatnim wystawieniem sztuki Doga Jacobsa pt.: „Richard Buckminster Fuller: The History (and Mistery) of the Universe”.
km
Więcej na stronie
|