Melodyjne utwory jazzowe z poetyckimi tekstami wypełniły aulę Politechniki Wrocławskiej w sobotni wieczór. Wszystko za sprawą Stanisława Soyki, który wraz ze swoim zespołem wystąpił tu w pierwszym koncercie wielkanocnym na naszej uczelni
Soyka na ten koncert wybrał piosenki z tekstami bardzo pozytywnymi, zachęcającymi do nadziei, nawet gdy słuchaczowi wydaje się, że tej nadziei nie ma. Śpiewał np.: „gdy wydaje się, że nie ma dokąd iść, okazuje się, że wstaje nowy dzień (…) Nie czekaj, tylko żyj”. Zaprezentował też mało znany tekst Agnieszki Osieckiej mówiący o tym, że „pięknie jest rano, nie wszystko się stało”. Jednak najżywszą reakcję publiczności wywołał wykonany w jazzowej aranżacji fragment hymnu o miłości, pochodzący z 13 rozdziału Listu do Koryntian. W wykonanie tego utworu, na zachętę Soyki, uczestniczyła też publiczność.
Nie był to zresztą jedyny utwór, który Soyka wykonał wspólnie ze słuchaczami. Muzyk gorąco do tego zachęcał, twierdząc, że śpiew ma dobry wpływ na serce, emocje i relacje z innymi ludźmi. – Ubolewam, że w szkołach zajęcia ze śpiewu nie są obowiązkowe – twierdził. – Dlatego sam takie zajęcia prowadzę. Gdy jednak obecni w auli mieli trudności z przełamaniem onieśmielenia, Soyka żartował: - Żeby śpiewać, trzeba po prostu otwierać buzię.
youtube
Artysta tłumaczył dobór piosenek na koncert bardzo prosto: - Chcę się identyfikować z tym, co śpiewam. Być może właśnie dlatego wykonywane przez niego utwory brzmiały tak przekonująco, a obecni reagowali na nie burzliwymi oklaskami.
W czasie koncertu aula Politechniki Wrocławskiej była wypełniona do ostatniego miejsca, a na widowni byli m.in. profesor Tadeusz Więckowski, rektor Politechniki Wrocławskiej, profesor Jerzy Walendziewski, prorektor ds. organizacji, profesor Andrzej Kasprzak, prorektor ds. nauczania, profesor Andrzej Trochimczuk, dziekan Wydziału Chemicznego i profesor Jerzy Hoła, dziekan Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego.
ML
|