Urodził się w 1957 r. w Żarowie (woj. dolnośląskie). W 1981 r. z wyróżnieniem ukończył Wydział Elektroniki PWr. W 1986 r. uzyskał doktorat, a w 2001 r. – habilitację. Tytuł profesora został mu przyznany w 2010 r. Pracuje na PWr od 1983 r. kolejno na stanowiskach: młodszego specjalisty, specjalisty, starszego specjalisty, adiunkta naukowo-dydaktycznego (1994) i profesora nadzwyczajnego (2007).
Jest specjalistą z zakresu techniki grubowarstwowej, czyli technologii mikroelektronicznej, w której elementy lub układy warstwowe są wytwarzane drogą sitodruku i obróbki temperaturowej odpowiednich past elektronicznych, oraz elementów i podzespołów biernych. Przedmiot zainteresowań prof. Dziedzica to m.in.: nowe materiały na grubowarstwowe elementy bierne i ich charakteryzacja fizykochemiczna, elektryczna i termiczna, polimerowe przewodzące i rezystywne warstwy grube, czujniki i przetworniki grubowarstwowe, wykorzystanie techniki sitodruku i wypalania w fotowoltaice. Jego najnowsze prace dotyczą technologii niskotemperaturowej ceramiki współwypalanej (LTCC), zwłaszcza nisko- i wysokotemperaturowych właściwości mikroplanarnych i mikroobjętościowych elementach biernych (np. rezystorów, kondensatorów, termistorów i warystorów), wykorzystania teorii perkolacji do opisu właściwości fizycznych materiałów kompozytowych, grubowarstwowych mikrogeneratorów termoelektrycznych jako źródeł zasilania mikrosystemów autonomicznych oraz elementów biernych wbudowanych w płytki obwodów drukowanych.
Autor (współautor) ponad 270 publikacji (w tym 60 artykułów z listy filadelfijskiej i 20 w innych czasopismach) oraz 40 prac niepublikowanych. Wg bazy SCI jego prace były cytowane ponad 250 razy. Czynnie uczestniczył w realizacji piętnastu projektów badawczych. Obecnie kieruje projektem badawczym NCN i grantem promotorskim, jest też członkiem zespołu realizującego projekt POIG i projekt NCBiR.
W latach 1995-2011 prowadził ponad 50 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich. Promotor pięciu zakończonych przewodów doktorskich i dwóch otwartych. Opracował dwie recenzje o tytuł profesora, jedną opinię w postępowaniu na stanowisko prof. nadzwyczajnego, trzy recenzje w przewodach habilitacyjnych, jedną recenzję monografii „profesorskiej” i trzy recenzje monografii habilitacyjnych oraz 12 recenzji rozpraw doktorskich, w tym cztery dla uczelni zagranicznych – EPFL Lausanne (Szwajcaria), Oulu University (Finlandia), Tampere University (Finlandia) i Brno University of Technology (Republika Czeska). Członek Editorial Advisory Board czasopism Microelectronics Reliability i Journal of Microelectronics and Electronic Packaging oraz Rady Programowej czasopisma Elektronika – konstrukcje, technologie, zastosowania.
Prezydent Sekcji Polskiej IMAPS (International Microelectronics and Packaging Society) w latach 2003-2005 i 2009-2011, zaś w latach 2005 ‑2007 sekretarz ELC (European Liaison Committee) IMAPS. Członek założyciel Polskiego Oddziału IEEE CPMT (Components, Packaging and Manufacturing Technology), członek Komisji Inżynierii Materiałowej przy Oddziale PAN we Wrocławiu (od 1996) i jej przewodniczący od 2011 r. oraz członek Sekcji Technologii Elektronowej i Technologii Materiałów Elektronicznych (od 1996) i Sekcji Mikroelektroniki (od 2002) Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Od 2012 r. – członek Korpusu Ekspertów Narodowego Centrum Nauki. Pracował w komitetach programowych i naukowych ponad 30 konferencji międzynarodowych i krajowych, przewodnicząc m.in. komitetom konferencji Eurosensors (2012), Technologia Elektronowa (2010) i International Microelectronics and Packaging IMAPS-CPMT Poland Conference (2006-2012).
Laureat nagrody Wydziału IV Nauk Technicznych PAN (2003), nagrody Fellow of the Society Międzynarodowego Stowarzyszenia Technik Mikroelektronicznych IMAPS i 16 nagród Rektora PWr, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005).
oprac. km
Zdjęcia: Krzysztof Mazur
|