Urodził się w 1947 r. w Braszowicach koło Ząbkowic Śl. W 1966 r. ukończył Technikum Budowy Silników Lotniczych (później LZN) we Wrocławiu i w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym PWr. W roku 1972 rozpoczął pracę najpierw w Instytucie Techniki Cieplnej i Aparatury Przemysłowej, a później, po zmianach organizacyjnych, w Instytucie Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów PWr w Zakładzie Termodynamiki. Pracę doktorską pt. Określenie własności termodynamicznych łopatkowej rozprężarki rotacyjnej do skraplania azotu, wykonaną pod kierunkiem prof. Bogdana Sujaka z Uniwersytetu Wrocławskiego, obronił w 1977 r. W tym też roku został zatrudniony w ITCiMP na stanowisku adiunkta. W czerwcu 1997 r. Rada Wydziału Mechaniczno-Energetycznego PWr, w oparciu o monografię Łopatkowe maszyny rotacyjne, rozwinięcie wybranych elementów jednowymiarowej teorii oraz po kolokwium, nadała mu stopień dra habilitowanego w zakresie budowy i eksploatacji maszyn. W 2005 r. Prezydent RP nadał mu tytuł profesora, od 2000 r. zatrudniony jest na PWr jako profesor nadzwyczajny, a od 2009 r. – profesor zwyczajny.
Zainteresowania naukowe prof. Gnutka dotyczą teorii maszyn i urządzeń cieplnych – początkowo w obszarze kriogeniki, później – teorii maszyn objętościowych, a następnie zagadnień konwersji energii, w tym szczególnie: odnawialnych źródeł energii, energii ze źródeł odpadowych, a także mikrosiłowni z niskowrzącymi czynnikami (ORC).
Autor lub współautor 175 publikacji, w tym pięciu książek i jednego skryptu. Wypromował 11 doktorów, a kolejnych czterech przygotowuje swoje rozprawy. Recenzował 18 prac doktorskich, cztery habilitacje, cztery wnioski o tytuł profesora, pięć wniosków o stanowisko profesora oraz dziewięć recenzji podręczników i monografii. Wykonał też kilkadziesiąt recenzji wniosków o granty. Członek Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa w Paryżu, Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, SIMP. Wizytował lub współpracował z politechnikami lub uniwersytetami m.in. w: Bristolu, Delft, Purdue, Bratysławie, Lwowie, Berlinie. Pełnił szereg funkcji administracyjnych. Prodziekan (1993-1999), dziekan (1999- ‑2005), dyrektor instytutu (2005 2008) na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym. Członek Senatu PWr w latach 1999-2008. W latach 2004‑2007 kierował Komitetem Ekspertów Dolnośląskiego Centrum Zaawansowanych Technologii grupy Energia. Był też (2006-2007) członkiem Komisji ds. Energii powołanej przez ministra NiSW. W latach 2002-2006 – wiceprzewodniczący Oddziału Wojewódzkiego SIMP we Wrocławiu.
Za działalność wielokrotnie nagrodzony nagrodami Rektora i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
oprac. km
Zdjęcia: Krzysztof Mazur
|