Podjął pracę w Instytucie Budownictwa po ukończeniu studiów (1976) na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego PWr. Jego doktorat (1984) dotyczył Analizy procesu niszczenia wybranych struktur betonowych przy wykorzystaniu metody ultradźwiękowej i emisji akustycznej, zaś habilitacja (2000) nastąpiła w oparciu o monografię Naprężenia inicjujące i krytyczne a destrukcja naprężeniowa w betonie ściskanym. Od 2001 r. pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego PWr, a w 2007 r. Prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk technicznych. Od 2009 r. pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego PWr.
Pełnił funkcje: zastępcy dyrektora Instytutu Budownictwa ds. współpracy z przemysłem (1996-2002), dyrektora Instytutu Budownictwa (2002-2008), kierownika Zakładu Budownictwa Ogólnego i kierownika Akredytowanego Laboratorium Badawczego Instytutu Budownictwa (od 2002), członka Senatu PWr (od 2002). Od 2008 r. jest dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego.
Prof. Hoła od wielu lat prowadzi intensywną działalność naukowo-dydaktyczną i inżynierską w obszarach budownictwa ogólnego i badań nieniszczących. Wykorzystuje w badaniach i w praktyce nowoczesne nieniszczące metody akustyczne. Zajmuje się zastosowaniem sztucznych sieci neuronowych w budownictwie, m.in. do identyfikacji wybranych cech mechanicznych betonu, a także badaniem zawilgoceń masywnych murowanych ścian zabytkowych budynków – oceną skuteczności i efektywności metod wymuszonego osuszania. Współtwórca nowej tomograficznej metody oceny zawilgoceń murów ceglanych. Ma znaczący udział w wykorzystanych w praktyce pracach nad doborem i oceną przydatności metod zabezpieczeń przeciwwilgociowych. Zajmował się bardzo znanymi obiektami we Wrocławiu: ratuszem, budynkiem Ossolineum, głównym gmachem Uniwersytetu, a także budynkiem Akademii Rycerskiej w Legnicy i kościołem pw. św. Katarzyny w Gdańsku.
Wiele z ponad 200 opublikowanych przez prof. Hołę prac ukazało się w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, np.: ACI Materials Journal, NDT&E International, Materials and Structures, Journal of Civil Engineering and Management, Automation in Construction, Materials Transaction, Beton und Sthalbetonbau, Bautechnik. Autor lub współautor trzech książek (jedna w języku angielskim, dwie nagrodzone w konkursach ministerialnych), kilku rozdziałów w książkach, kilku wzorów użytkowych i zgłoszeń patentowych. Wypromował trzech doktorów. Recenzował w sumie trzydzieści prac doktorskich, habilitacyjnych, wniosków o tytuł profesora, książek i monografii. Zrealizował kilka grantów badawczych zamówionych przez KBN, MEiN i NCN.
Prowadził wszystkie formy zajęć dydaktycznych, m.in. z: budownictwa ogólnego, budownictwa mieszkaniowego, budownictwa uprzemysłowionego, technologii budownictwa, konstrukcji prefabrykowanych, badań nieniszczących, prawa budowlanego. Opiekun ponad 80 dyplomantów. Ma uprawnienia budowlane i wykonawcze. Jest rzeczoznawcą mykologiczno-budowlanym oraz budowlanym, wpisanym do krajowego rejestru w Głównym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego. Opracował ok. 400 ekspertyz i kilkadziesiąt projektów budowlanych. Jako dyrektor Instytutu Budownictwa doprowadził do akredytacji (2003). Laboratorium Badawcze Instytutu Budownictwa w PCA. To pierwszy w kraju przypadek przyznania takiej akredytacji budowlanemu laboratorium badawczemu uczelni. Członek: Sekcji Inżynierii Materiałów Budowlanych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, Komisji Budownictwa i Mechaniki O. PAN we Wrocławiu, Komitetu Nauki PZiTB. Uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką PWr, odznaką „Za zasługi dla budownictwa”, złotymi odznakami stowarzyszeń naukowo-technicznych NOT, PZiTB i PSMB, nagrodami Ministra (Infrastruktury i Budownictwa), wieloma nagrodami Rektora PWr.
oprac. km
Zdjęcia: Krzysztof Mazur
|