Po sześćdziesięciu latach od jego powstania po raz pierwszy czyści się i remontuje elewacje budynku D1. Widać już efekty prac. W czwartek odsłonięto część rusztowań na ścianie wschodniej
- Według mojej wiedzy, te płyty kamienne nigdy nie były czyszczone - mówi Wasyl Kisyk, kierownik budowy. – Wcześniej wykonywaliśmy także remont tynkowanej elewacji dziedzińca D1.
Tam roboty trwały od marca do czerwca. 22 lipca podpisano drugą umowę na remont elewacji wschodniej, wykładanej płytami z piaskowca. Prace polegają na myciu elementów kamiennych myjką wysokociśnieniową, czyszczeniu chemicznym ich powierzchni, a następnie piaskowaniu (doczyszczenie mechaniczne). Przeprowadza się także odsalanie kamienia tzw. metodą migracji soli do rozszerzonego środowiska.
- Okładamy płyty kamienne ligniną nasączoną wodą utlenioną, która wyciąga sól. Operację tą trzeba przeprowadzać dwukrotnie w czasie suchej pogody – tłumaczy Wasyl Kisyk.
Na koniec zostanie jeszcze uzupełnianie spoin w płytach z piaskowca łupanego, w dolnej części elewacji i w murkach okalających budynek od wschodu i północy.
Podczas remontu elewacji wykonano także izolacje pionowe i poziome ścian, renowacje fragmentów detali gzymsów i attyki, naprawiano konstrukcję żelbetową gzymsów, remontowano odwodnienie dachu i obróbki blacharskie, a także oczyszczono stolarkę i ślusarkę krat okiennych. Na tynkowanej ścianie od strony dziedzińca trzeba było skuwać tynki znajdujące się w złym stanie technicznym, a wzmocnić i scalać te, które nadawały się do naprawy. Malowanie tynków wykonano tak, aby jak najlepiej imitowały kamień piaskowca z sąsiednich ścian – laserunkową farbą mineralną. Kolor dobrano na podstawie prób kolorystycznych przeprowadzonych po odczyszczeniu fragmentów kamieniarki.
Prace przy ścianie wschodniej mają się zakończyć 15 października.
Projekt remontu całej elewacji budynku D1 oraz wykonawstwo ścian dziedzińca i elewacji wschodniej wykonała firma HEKSAGON. Kolejne przetargi wyłonią wykonawców remontu elewacji północnej, zachodniej, schodów zewnętrznych i murów oporowych oraz zagospodarowania dziedzińca.
Budynki D1 i D2 wybudowano w latach 1950-1951 według projektu architektów Tadeusza Brzozy i Zbigniewa Kupca. Założenie nigdy nie zostało zrealizowane w całości – wykonano około 70 proc. planowanej kubatury.
Krystyna Malkiewicz
|