Wacław Zalewski:
Shaping Structures - wystawę przedstawiającą dorobek polskiego inżyniera
konstruktora i inżyniera budowlanego, oglądać można w Centrum Kongresowym
PWr. Towarzyszy ona sympozjum IASS, które od
poniedziałku trwa na Politechnice Wrocławskiej.
Wacław Zalewski urodził się w 1917 r. w Samogródku na Żytomierszczyźnie. Studiował od 1935 r. na Politechnice Warszawskiej. Po wojennej przerwie, w czasie której walczył w AK i brał udział w Powstaniu Warszawskim, uzyskał dyplom na Politechnice Gdańskiej i doktorat na Politechnice Warszawskiej.
W kraju znany jest jako twórca takich budynków jak katowicki „Spodek”, nieistniejący już warszawski „Supersam” czy dworzec w Katowicach.
W latach 1962-1966 przebywał jako visiting professor w Wenezueli na Universidad de Los Andes (1962-63) w Méridzie i konsultant Ministerstwa Robót Publicznych w Caracas. Zaprojektował szereg innowacyjnych konstrukcji: budowle o wiszących dachach i konstrukcje funikularne (liniowe).
Od wielu lat żyje w Stanach Zjednoczonych. W roku 1965 został zaproszony jako profesor zwyczajny na Massachusetts Institute of Technology, gdzie pracował do 1988 r., kiedy to przeszedł na emeryturę. Uważany jest za jednego z pionierów technik liniowo-prętowych na zasadzie tensegrity (od tension – naprężenie pochodzące od rozciągania oraz integrity – integralność) w konstrukcjach lekkich zadaszeń bez zastosowania kolumn nośnych. Wprowadził np. strumienie sił jako metodę obliczeń konstrukcji. Znany jest z umiejętności szybkich obliczeń w pamięci, co prezentowano na pokazach w Massachusetts Institute of Technology. W 1998 z inicjatywy Wydziału Architektury i Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej otrzymał tytuł doktora honoris causa tej uczelni.
Maria Kisza |