O tłumaczeniu Elegii duinejskich Rainera Marii Rilkego opowiadał seniorom Politechniki Wrocławskiej profesor Ryszard Krasnodębski, matematyk i miłośnik literatury, który przez wiele lat pracował na PWr.
- W przekładzie poezji tłumacz ma dużą swobodę - twierdził prelegent. - Dlatego tłumaczenia utworu dokonane przez różne osoby nie są identyczne. Trochę mniej swobody (ale jednak nadal sporo) jest w tłumaczeniu prozy. Nie ma jej tylko w tłumaczeniu tekstów ściśle naukowych.
Aby zilustrować swoje twierdzenie, Krasnodębski przedstawił kilka wersów Elegii duinejskich Rilkego: najpierw w oryginale, potem w tłumaczeniach: Adama Pomorskiego, Mieczysława Jastruna i swoim. Każde z nich różniło się nieco od pozostałych.
Profesor przeczytał większe fragmenty wszystkich dziesięciu Elegii w swoim tłumaczeniu. - Rilke ma duże znaczenie dla naszej kultury - podkreślał profesor Krasnodębski. - Nie zaliczam jego dzieł do rdzenia naszej kultury, bo zbyt mocno skupia się na szczegółach, nie dostrzegając całości. Robi to jednak genialnie, dlatego na peryferiach kultury ma znaczące miejsce.
Elegie duinejskie Rilkego w tłumaczeniu profesora Ryszarda Krasnodębskiego zostały wydrukowane w wydanym w 2006 r. tomiku o nakładzie... 12 egzemplarzy. Może warto byłoby się pokusić o kolejne wydanie, tym razem w większym nakładzie?
Spotkanie z profesorem Krasnodębskim odbyło się w Klubie Seniora Politechniki Wrocławskiej 17 grudnia.
Maria Lewowska
|