15 partnerów – ośrodków naukowych i firm - współpracuje w dużym międzynarodowym projekcie DISIRE. Razem zamierzają wypracować rozwiązania pozwalające na optymalizację procesów technologicznych stosowanych m.in. w górnictwie, przemyśle chemicznym i stalowym. Wśród partnerów jest także Politechnika Wrocławska
DISIRE* to projekt z budżetem aż sześciu milionów euro. Zaczął się w styczniu tego roku i potrwa do końca 2017 r. Uczestniczy w nim 15 partnerów ze Szwecji, Hiszpanii, Włoch, Niemiec, Polski i Izraela. To uczelnie, przedsiębiorstwa zajmujące się wydobyciem, centra badawczo-rozwojowe i firmy informatyczne. Ich wspólne przedsięwzięcie jest finansowane z programu Horyzont 2020 – największej unijnej inicjatywy finansowania badań naukowych i innowacji. Ambicją Unii Europejskiej jest bowiem stworzenie systemu dotowania innowacji - od koncepcji naukowej, poprzez etap badań, aż po wdrożenie nowych rozwiązań, produktów czy technologii.
I takie założenie ma też projekt DISIRE. Jego partnerzy zamierzają opracować platformę technologiczną opartą na nowych technikach pomiarowych z wykorzystaniem zintegrowanych procesów kontroli. Jej zastosowanie pozwoli zwiększyć efektywność energetyczną i produkcyjną przy jednoczesnej redukcji ilość powstających odpadów. Według wstępnych założeń zastosowanie platformy ma pozwolić m.in. na zmniejszenie zużycia energii o około 15 proc. i zwiększenie poziomu wydobycia poszczególnych zasobów o około 10 proc.
Uczestnicy projektu zajmują się procesami występującymi podczas eksploatacji , transportu i przeróbki surowców żelaznych, nieżelaznych i stalowych. Politechnika Wrocławska koncertuje swoje działania w obszarze górnictwa rud miedzi. Projekt prowadzi w ścisłej współpracy z KGHM Polska Miedź i KGHM CUPRUM Centrum Badawczo-Rozwojowe. Na uczelni odpowiadają za niego pracownicy Zakładu Systemów Maszynowych oraz Zakładu Ekonomiki Przemysłu i Geoekonomii z Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii. Ich pracę koordynuje dr hab. Robert Król.
- W oparciu o informacje na temat własności urobku pochodzącego z różnych pól eksploatacyjnych zamierzamy tak zaplanować trasę istniejących ciągów przenośników taśmowych, aby docelowo osiągnąć zwiększenie poziomu efektywności procesów zachodzących w zakładach przeróbczych – tłumaczy dr hab. Robert Król. - W ten sposób proces produkcyjny mógłby być w pełni zintegrowany.
W projekcie zaplanowano m.in. badania przemysłowe w kopalni „Lubin”, podczas których zostaną wykorzystane nowoczesne systemy pomiarowe, wypracowane także w ramach tego projektu.
Prace prowadzone przez naukowców z Politechniki Wrocławskiej są podzielone na trzy zadania.
Pierwsze dotyczy analizy procesów zachodzących podczas flotacji (to złożony proces, który polega na przygotowaniu koncentratu miedzi z urobku). Uczestnicy projektu zastanowią się nad sposobem skutecznego wykorzystania danych jakościowych o urobku do poprawy wyników uzyskiwanych we flotacji.
Drugie zadanie dotyczy stosowanej w kopalni sieci przenośników taśmowych. Uczestnicy projektu przeanalizują dane pozyskiwane z aktualnie stosowanych systemów sterowania, monitorowania i diagnostyki przenośników taśmowych i wykorzystają je do optymalizacji całego procesu transportowego.
Trzecie będzie ściśle związane z pracami eksperymentalnymi. Mieści się w nim także demonstracja wypracowanych rozwiązań technologii pomiarowych do analizy procesu sterowania transportem rudy miedzi.
W część projektu, którą realizuje Politechnika Wrocławska, zaangażowanych jest jeszcze ośmiu partnerów. Poza KGHM i KGHM CUPRUM CBR partnerami są m.in. : firma ABB, która zajmie się przygotowaniem zaproponowanych systemów automatyki przemysłowej, oraz Institute for Advanced Studies Lucca (IMTL), który skupi się na modelowaniu zachodzących procesów fizycznych.
- Nasz projekt jest połączeniem badań modelowych z przemysłowymi – opowiada dr hab. Robert Król. – Nie bylibyśmy w stanie prowadzić go bez współpracy z partnerem przemysłowym. Dlatego też w KGHM została stworzona specjalna struktura organizacyjna, która jest z nami w stałym kontakcie, udostępnia materiały do analiz i pomaga w planowaniu prac eksperymentalnych pod ziemią. Poza tym regularnie prowadzimy wideokonferencje z zagranicznymi partnerami projektu, wymieniamy się uwagami i spostrzeżeniami.
W ubiegłym tygodniu uczestnicy projektu na PWr i z KGHM pojechali do hiszpańskiej Tarragony. Spotkali się tam przedstawiciele wszystkich partnerów projektu, by omówić realizację zadań z pierwszego półrocza DISIRE.
*Nazwa projektu DISIRE to Distributed In-Situ Sensors Integrated into Raw Material and Energy Feedstock. Głównym koordynatorem projektu jest szwedzka uczelnia Luleå University of Technology. To ona zaprosiła do współpracy Politechnikę Wrocławską w tak prestiżowym przedsięwzięciu.
Lucyna Róg