6 stycznia odszedł profesor Stanisław Witek, wieloletni dyrektor Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej
Profesor Stanisław Witek urodził się w 1932 roku w Sosnowcu. Ukończył tam renomowane liceum im. Stanisława Staszica. Studiował w latach 1949-1955 na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, specjalizując się w technologii materiałów wybuchowych pod kierunkiem profesora Dionizego Smoleńskiego. Rozprawę doktorską obronił w 1962 roku.
Swoją karierę zawodową związał z Wydziałem Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, najpierw jako adiunkt 1962-1968, potem docent 1968-1983, następnie jako profesor nadzwyczajny 1983-1995. Profesorem zwyczajnym został w 1995 roku.
Zorganizował, a następnie kierował Pracownią Chromatografii Gazowej Centralnego Laboratorium Wydziału Chemicznego PWr. Był współtwórcą w 1969 r. Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych (I-27) jako zastępca dyrektora ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem. Od 1972 do 1990 roku (z 3 letnią przerwą) był jego dyrektorem. W tym czasie I-27 stał się ważnym w kraju ośrodkiem badań technologii polimerów, surfaktantów i pestycydów, o licznych publikacjach w czasopismach zagranicznych, z szeroką współpracą międzynarodową.
Profesor Stanisław Witek był uznanym w świecie ekspertem w dziedzinie utylizacji broni chemicznej. Był członkiem Scientific Advisory Board Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (1998-2004, 2 kadencje) oraz doradcą naukowym ministra spraw zagranicznych ds. broni chemicznej i biologicznej. Z inicjatywy MSZ Litwy zorganizował również i przewodniczył International Scientific Advisory Board on Sea-Dumped Chemical Weapons, złożonej z niezależnych ekspertów o uznanym dorobku. Był reprezentantem Wydziału Chemicznego PWr w Komitecie Nauk Chemicznych PAN oraz w zespole ds. biotechnologii MNiSzW, brał także udział w radach naukowych i zespołach redakcyjnych czasopism zagranicznych. Przewodniczył komisjom Rady Wydziału Chemicznego oraz Senatu PWr.
Jest autorem ponad 170 publikacji w czasopismach o obiegu światowym, 49 patentów oraz 7 wdrożeń. Wypromował 13 doktorów, siedmioro jego wychowanków jest profesorami w Polsce i na świecie. Odznaczony został m.in.: Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2005 roku wraz ze współpracownikami otrzymał I nagrodę Prezesa Rady Ministrów za wybitne krajowe osiągniecie naukowo-techniczne.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w sobotę 10 stycznia o godzinie 9 na cmentarzu Ducha Św. przy ulicy Bardzkiej we Wrocławiu.
red
|