„Forma i kolor” to już szósta z kolei coroczna prezentacja twórczości pracowników oraz współpracowników Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Politechniki Wrocławskiej. Oglądać ją można w Sali Romańskiej Muzeum Architektury.
Hasłem cyklicznych wystaw jest tytuł przewodni „Przestrzeń architektury/przestrzeń sztuki”. - Wyraża on przekonanie, że istnieją problemy artystyczne wspólne dla tych dwóch obszarów twórczości – nie tylko współwystępowanie w przestrzeni, ale także twórcze dopełnianie się - mówi profesor Leszek Maluga, kierownik Zakładu i współtwórca wystawy. - Tytuł tegorocznej wystawy [„Forma i kolor” – red.] mówi o dwóch właściwościach materii określających jakości plastyczne obiektów. Jakkolwiek forma bardziej kojarzy się z rzeźbą i budowlami, a kolor z malarstwem, to przecież oba atrybuty występują nierozłącznie we wszystkich obiektach i dotyczą każdego rodzaju twórczości.
Oba te pojęcia odnoszą się też na wiele sposobów do twórczości profesor Marii Michałowskiej, której dedykowana jest tegoroczna wystawa. Jest ona wybitną artystką i wieloletnim nauczycielem akademickim w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby, gdzie pracowała od 1959 roku do przejścia na emeryturę w roku 1996.
- Prezentowanie twórczości pracowników Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury PWr to już tradycja i wydarzenie artystyczne we Wrocławiu. Dzięki niemu możemy spojrzeć na inną stronę twórczości naszych architektów – mówiła podczas wernisażu 9 stycznia profesor Elżbieta Trocka-Leszczyńska, dziekan Wydziału Architektury PWr, dziękując muzeum za użyczenie gościny wystawie.
Pokazane prace dwunastu artystów reprezentują różne techniki plastyczne. Są tu w większości obrazy olejne, tempery, ale także rysunki, fotografie, wykonane w technikach mieszanych, fotomontaże i grafika komputerowa. Są również eksponaty z metaloplastyki i ciekawe rzeźby wykonane ze szkła zgrzewanego (autorstwa Aliny Budzyńskiej). Prezentowane trzy obrazy Marii Michałowskiej pochodzą ze zbiorów Muzeum Architektury.
Wernisaż odbył się 9 stycznia w Sali Romańskiej Muzeum Architektury. Ekspozycję można oglądać do 31 marca 2014 r. Kuratorkami wystawy są Barbara Siomkajło i Dorota Łuczewska z Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby PWr.
km
***
Maria Michałowska ukończyła Wydział Malarstwa PWSSP we Wrocławiu w 1957 r. Studiowała malarstwo w pracowni Eugeniusza Gepperta i Stanisława Pękalskiego. W 1965 roku została członkiem awangardowej Grupy Wrocławskiej – malarzy, rzeźbiarzy i grafików, którzy rozsławili środowisko wrocławskie w Polsce i na arenie międzynarodowej. Maria Michałowska rozpoczęła działalność twórczą w nurcie malarstwa materii. Na początku powstawały prace o charakterze metaforyczno-lirycznym, później cykle: „Formy znikające”, „Formy zatrzymane”, „Pejzaże panoramiczne”, „Horyzont”. Część z nich była inspirowana muzyką.
Dzięki współpracy z grupą wrocławskich artystów skupionych wokół „Galerii pod Moną Lisą”, założonej przez Jerzego Ludwińskiego, artystka zwróciła uwagę na nowe media i nowe problemy artystyczne i estetyczne (rysunek jako środek dokumentacji, fotografia, sztuka konceptualna, poezja konkretna). W efekcie powstały dwa wydarzenia artystyczne: „Jeden Tydzień – Osieki” (plener w Osiekach koło Koszalina) i „Demarco” (Edynburg, Szkocja). W kolejnych latach Maria Michałowska realizowała różne prace konceptualne (cykle „Sekwencje i „Interferencje”). W latach dziewięćdziesiątych powróciła ostatecznie do malarstwa w formie powściągliwej i rygorystycznej - cykle obrazów „W przestrzeni kwadratu”. [na podstawie wstępu profesora Leszka Malugi do katalogu wystawy].
|