10 LAT W UNII EUROPEJSKIEJ. Delty rzek są czymś więcej niż zwykłym ujściem cieków wodnych, są jednym z największych potencjalnych generatorów energii. To źródło czystej energii odnawialnej, którą można by pozyskiwać, mieszając wodę słodką z wodą słoną
 Ilość energii, jaką potencjalnie można by uzyskać, wykorzystując różnice zasolenia wody morskiej i rzecznej, szacuje się na 1,4–2,6 terawatów (TW). Wśród badaczy zajmujących się tym zagadnieniem jest profesor Marek Bryjak z Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej, który kieruje na uczelni projektem CAPMIX.
- Te 2,6 TW, to około 20 proc. całej energii elektrycznej zużywanej obecnie na świecie – mówi profesor Marek Bryjak. – A co najważniejsze, w trakcie jej wytwarzania nie powstaje ani dwutlenek węgla, ani inne zanieczyszczenia. Szacowany przez firmę Statkraft koszt uzyskania energii powstającej z mieszania się wód słodkich z morskimi jest porównywalny z kosztami wytworzenia energii w hydroelektrowniach, farmach wiatrowych, czy tradycyjnych elektrowniach węglowych.
Mieszaniu 1 litra wody rzecznej z wodą morską towarzyszy powstanie takiej ilości energii jaką ma 1 litr wody spadającej z wysokości 240 m. – Dla porównania: hydroelektrownia zbudowana na zaporze Hoovera wykorzystuje spadek wody z wysokości 220 m – mówi profesor Bryjak.
W ramach projektu CAPMIX poszukiwane są odpowiednie materiały oraz opracowane są technologie generowania energii w porowatych elektrodach węglowych w wyniku sorpcji i desorpcji jonów. Jest to trzecia, najmłodsza metoda pozyskiwania energii klasyfikowana obok technologii PRO i RED w grupie Blue Energy. Jej główną zaletą jest to, że wytwarzanie elektryczności jest bezpośrednio powiązane z procesem mieszania, bez żadnych faz pośrednich, dzięki czemu nie ma potrzeby stosowania drogich i skomplikowanych konwerterów, takich jak turbiny czy reaktory elektrochemiczne.
Finansowany przez Unię Europejską projekt CAPMIX powstał w celu opracowania innowacyjnej technologii pozyskiwania energii z gradientu zasolenia. W tej chwili koncepcja rozciągnięta została na inne układy gradientowe występujące w różnych technologiach. Pojawiły się pierwsze opracowania dotyczące usuwania zaadsorbowanego dwutlenku węgla z gazów odlotowych. – Wydaje się, że po pokonaniu kilku technologicznych przeszkód, w przyszłości technologia CAPMIX może stać się opłacalnym i przyjaznym dla środowiska źródłem energii – uważa profesor Marek Bryjak.
Projekt zakończy się w sierpniu 2014.
Katarzyna Górowicz-Mackiewicz
**Capacitive mixing as a novel principle for generation of clean renewable energy from salinity differences (Capmix) jest międzynarodowym projektem badawczym w dziedzinie Future Emerging Technologies for Energy Applications. Otrzymał dofinansowanie z 7. Programu Ramowego. Cały projekt wyceniono na 2,4 mln euro. Część Politechniki Wrocławskiej to 320 tys. euro.
|