Urodził się w 1949 r. we Wrocławiu. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Elektroniki (SPPT) PWr, gdzie obronił rozprawę doktorską (1975) oraz uzyskał stopień dra hab. (1986). Tytuł profesora otrzymał w 2004 r. Zatrudniony na stanowiskach: starszego asystenta (1975-1976), adiunkta (1976-1987), docenta (1987‑1991), prof. nadzw. (1991-2008), zaś od 2008 r. jest prof. Zwyczajnym w Instytucie Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki na Wydziale Elektroniki PWr. Kierownik Zakładu Teorii Sygnałów (1991-2008), a od 2008 r. – kierownik Katedry Teorii Sygnałów w ww. instytucie.
Działalność naukowa prof. Zarzyckiego dotyczy problematyki ortogonalnej filtracji cyfrowej sygnałów losowych wyższych rzędów. Najważniejsze osiągnięcia: opracowanie metodologii ortogonalnej parametryzacji Schura tej klasy sygnałów oraz teorii nieliniowych rozwinięć ortogonalnych sygnałów niegaussowskich w uogólnione, wielowymiarowe stochastyczne funkcjonalne szeregi Fouriera względem wielowymiarowych baz ortonormalnych w izomorficznych przestrzeniach Hilberta, z wykorzystaniem teorii systemów nieliniowych klasy Volterry-Wienera; zaproponowanie efektywnych metod i algorytmów algebraicznych oraz geometrycznych rozwiązań zagadnień optymalnej prognozy i filtracji odszumiającej wspomnianej klasy sygnałów losowych; nieliniowego uogólnienia teorii i algorytmów adaptacyjnej ortogonalnej filtracji optymalnej szeregów czasowych wyższych rzędów. Dorobek naukowy prof. Zarzyckiego to ok. 140 prac (w tym dwie monografie i książka), opublikowanych w czasopismach i wydawnictwach krajowych i zagranicznych oraz prezentowanych na wielu międzynarodowych i krajowych konferencjach. Miał liczne wykłady na uczelniach zagranicznych. Prezentował referaty zaproszone i był zapraszany do przewodniczenia obradom na konferencjach w kraju i za granicą. Współautor opracowań technicznych z zakresu zastosowań cyfrowego przetwarzania sygnałów oraz współrealizator licznych projektów badawczych i badawczo-rozwojowych, krajowych i międzynarodowych (CPBP, CPBR, RPBR, MEN, KBN, MNiSW, TEMPUS, NATO). Członek komitetów programowych wielu konferencji międzynarodowych i krajowych (m.in. ECCTD, ICSES, TOiUE, KOWBAN). Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego konferencji ICSES’2002. Współpracował lub współpracuje z: Delft University of Technology, Network Theory Section (Holandia), Katholieke Universiteit Leuven, ESAT Laboratory (Belgia), King’s College, University of London (Wlk. Brytania), Horsens University (Dania), University of Gallway (Irlandia), Université Paris XII – Val de Marne, Laboratoire d’Informatique Industrielle et d’Automatique, Division Ingénierie des Signaux (Francja), NATO C3 Agency, Sensors and Surveillance Branch, Command and Control Systems Division (Holandia).
Promotor pięciu przewodów doktorskich (trzy wyróżnione rozprawy), w tym jednego w trybie co-tutelle, obecnie – promotor dwóch przewodów i opiekun dwóch doktorantów. Opracował 10 recenzji prac doktorskich, trzy recenzje habilitacyjne oraz recenzję doktoratu h.c. Opiekun specjalności multimedia w telekomunikacji na kierunku Telekomunikacja. Pełnił lub pełni liczne funkcje na PWr (m.in. zastępcy pełnomocnika rektora ds. praktyk studenckich, pełnomocnika prorektora PWr ds. ogólnouczelnianych studenckich laboratoriów komputerowych) oraz w branżowych stowarzyszeniach i radach naukowych.
Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Złotym Krzyżem Zasługi (1995), Złotą Odznaką PWr (1993), otrzymał nagrody: Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, liczne nagrody Rektora i Dziekana oraz towarzystw naukowych.
oprac. km
Zdjęcia: Krzysztof Mazur
|